آنالیز کمّی- کیفی و میزان آگاهی کارکنان از نحوه مدیریت زباله های آزمایشگاه های تشخیص طبی شهر رشت، سال ۱۳۸۸

زمینه و هدف: یکی از منابع تولید زباله های شهری، زباله های تولیدی توسط مراکز بهداشتی- درمانی (بیمارستانی) از جمله آزمایشگاه های تشخیص طبی است. به نظر می رسد زباله های تولیدی در آزمایشگاه های تشخیص طبی به جهت وجود مواد عفونی و بیماری زا، یکی از مشکلات زیست محیطی بوده که اهمیت بسیاری دارد. این بررسی با هدف آنالیز کمّی- کیفی و نحوه مدیریت زباله های تولیدی در آزمایشگاه های تشخیص طبی شهر رشت در سال 1388 انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی، از 19 آزمایشگاه تشخیص طبی شهر رشت پس از تکمیل پرسشنامه و مصاحبه با مدیران آزمایشگاه ها، 3 نمونه در 3 روز کاری متوالی (روزهای دوشنبه، سه شنبه، چهارشنبه هر هفته) تهیه گردید. در ادامه، نمونه ها به صورت دستی جداسازی شده، و بعد از تفکیک به 46 جزء متفاوت، با استفاده از ترازو توزین شدند. سپس اجزای توزین شده براساس ویژگی و پتانسیل خطرزایی دسته بندی شدند. یافته ها: میزان کل زباله سالیانه تولیدی در آزمایشگاه های تشخیص طبی شهر رشت kg143/25785 می باشد. در این بررسی، سهم تولید زباله های معمولی (شبه خانگی) به خصوص عفونی، شیمیایی و دارویی و رادیواکتیویته به ترتیب برابر با 16/1%، 34/95%، 42/1%، 8/2% گزارش شد. بیشترین و کمترین میزان تولید زباله عفونی مربوط به مواد پلاستیکی با 37/48% و چوب با 43/0% بود. در این تحقیق میزان اشیا نوک تیز و برنده 52/10% به دست آمد. همچنین 84% مدیران آزمایشگاه ها از بخشنامه ها و دستورالعمل ها در مورد روش های مدیریت اجرایی پسماندهای پزشکی آگاهی کافی نداشتند. نتیجه گیری: در خصوص مدیریت تولید زباله ها در آزمایشگاه های تشخیص طبی پیشنهاد می شود که در مورد نحوه تفکیک، جمع آوری، بی خطرسازی و دفع نهایی؛ آموزش های لازم به مسئولین و کارکنان مربوطه داده شود و در ضمن مطابق با دستورالعمل ها و ضوابط تعیین شده اقدام لازم صورت گیرد.